به گزارش آخرین نیوز، سیدمصطفی خوش‌چشم نوشت: اروپایی‌ها و امریکایی‌ها در میانه دور دوم جنگ اراده‌ها حضور دارند. آنان به دنبال ایجاد یک فشار ترکیبی مشتمل بر خدشه وارد ساختن به اعتبار و آبروی جمهوری اسلامی ایران از طریق طرح‌های توطئه‌ای مانند ترور و ربایش -که در اواخر تابستان در حجم زیادی مطرح شد- هستند؛ اما این پایان ماجرا نیست. آنان برنامه‌های دیگری را هم دنبال می‌کنند. جنگ ادراکی، حملات سایبری و همچنین ایجاد اغتشاش و تضعیف امنیت ملی کشور و ثبات‌زدایی در مرحله بعدی برنامه آنان قرار گرفته و در پی آن به دنبال اعمال تحریم‌ها خواهند رفت. گام بعدی اما خرابکاری است. طرف غربی سعی در اخلال در ارسال محموله‌های نفتی و در نهایت هم فشار دیپلماتیک و سیاسی از طریق شورای حکام در آژانس بین‌المللی انرژی اتمی دارد. این اقدامات به این منظور انجام می‌شود که ایران در ذیل چنین فشارهایی حاضر به دادن امتیاز در مذاکرات شود؛ چرا که در آخرین دور از مذاکرات مهمترین امتیازات مدنظر غربی‌ها کماکان باقی ماند و دو طرف تاکنون پایان مذاکره را اعلام نکرده‌اند و هر کدام از آنان مصر بر گرفتن امتیازات باقیمانده هستند.
دقیقاً همین فرمول در اولین جنگ اراده‌ها در بهار هم به‌کار گرفته شد که البته طرف غربی باز هم نتیجه نگرفت. ارزیابی امریکایی‌ها پس از سفر نافرجام تیم مذاکره‌کننده‌شان به دوحه، این بود که ایران عقب‌نشینی نخواهد کرد و نهایتاً در وین مجبور شدند که حدود ۳۰ تا ۴۰ درصد از امتیازات مورد درخواست ایران را واگذار کنند.
حالا اصلی‌ترین امتیازات همچنان باقی مانده و به همین دلیل هم هست که دور دوم جنگ اراده‌ها بسیار قوی‌تر و شدیدتر روی ایران اعمال می‌شود. جنگ ادراکی و حملات سایبری و اقدامات دیگری که در حوزه تخریب برروی ایران در حال انجام است حکایت از این دارد که امریکا، اسرائیل، عربستان و حتی در بخش‌هایی انگلیس، تمامی ظرفیت‌های خود را برای فشار ترکیبی در حوزه جنگ‌های خاکستری انجام می‌دهند تا ایران را برای عقب‌نشینی تحت فشار قرار دهند. در حالیکه ایران جایی برای عقب‌نشینی ندارد و مصرانه روی امتیازاتی که می‌خواهد ایستاده است.
از سوی دیگر ایران هم از مؤلفه‌های فشار روی طرف غربی در حوزه‌های هسته‌ای، موشکی، منطقه‌ای، امنیتی و انرژی برخوردار است و این نشان می‌دهد که جنگ اراده برای دستیابی به امتیازات باقیمانده دو جانبه و دو سویه است. در همه حوزه‌های یاد شده از جمله در اعمال تحریم‌ها یا سیاه‌نمایی در خصوص آینده مذاکرات، قطعاً طرف غربی از جمله آقای بورل سعی دارند که «معتبر نمایی تهدید» انجام بدهند. به این بیان که سعی می‌کنند عدم تمایل خود را نسبت به دادن امتیاز در کلام هم نمایش دهند و در حوزه تحریم‌ها هم سعی می‌کنند آنها را دارای تأثیر بیش از حد نشان دهند. حال اینکه تحریم‌های حقوق بشری ضعیف‌ترین نوع تحریم‌ها در مقایسه با تحریم‌های موشکی، هسته‌ای و منطقه‌ای ایران است. حداکثر تحریم‌های حقوق بشری، مشتمل بر بلوکه کردن اموال و ندادن ویزا به مقامات است درحالی‌که تحریم‌های موشکی، منطقه‌ای و هسته‌ای عواقب بیشتری را در حوزه‌های گوناگون فردی ، ملی ، اقتصادی ، امنیتی و سیاسی شامل می‌شود. از همین‌رو تحریم‌های حقوق بشری اعمالی هیچ تأثیر اقتصادی اضافه‌ای روی ایران ایجاد نمی‌کند. خصوصاً اینکه تحریم‌های شدیدتری را قبلاً روی ایران اعمال کرده و مراودات مالی کشورمان با غرب و اتحادیه اروپا بعد از خروج امریکا از برجام و بازاعمال تحریم‌ها را به صفر رساندند. طرف غربی بیشتر به دنبال ایجاد فشار روانی روی ماست و بعد از این اقدام به دنبال تزلزل در بازارهای اقتصادی می‌رود و این بازی قدیمی طرف غربی است.
حال، پیش‌بینی این است که جنگ اراده‌ها در زمستان هم برای دور سوم تمدید شود چرا که امتیازاتی که مورد بحث ایران و طرف غربی است بیشتر حیاتی بوده و می‌تواند انتفاع اقتصادی پایدار جمهوری اسلامی ایران از هرگونه توافقی را تضمین کند و عدم دریافت آن به این منزله است که توافق هیچ سودی برای ما نخواهد داشت.
منبع: فارس